محور خطرناک تهران-دمشق-حزب الله- حماس -قوی تر می شود

محور خطرناک تهران-دمشق-حزب الله- حماس قوی تر می شود، این محور نه تنها علاقه دارد به اختلاف چه در اردوگاه عربی و چه در اردوگاه غربی دامن بزند بلکه می خواهد هرگونه گرایش دمکراسی را در جهان عرب در نطفه خفه کند.مبارزۀ جمهوری اسلامی و سوریه با دمکراسی عربیاگر اوضاع خاورمیانه تا این میزان حاد و خطرناک نبود می توانستیم آن را «کمدیِ اشتباهات»( نمایشنامه ای از ویلیام شکسپیر –م) بنامیم. در یمن و سوریه نا آرامی ها علیه حاکمان مستبد شدت می گیرد، این کشورها درعین حال از اعضای اتحادیۀ عرب هستند که قرار است همراه ناتو و اتحادیۀ اروپا برای آزادی توده های عرب تلاش کنند. این وضع ما را یاد مرحلۀ آغازین جنگ جهانی دوم می اندازد که استالین عملاٌ به پیمان هیتلر و ژاپن، که در اصل پیمانِ ضدکمونیستی نام داشت، وارد شد.در پیمان ناتو چند دستگی هایی وجود دارد. ترکیه مخالفت می کند چون نمی خواهد به داعیه های رهبری خود در جهان اسلام آسیب بزند. آلمان به اقدام نظامی روی خوش نشان نمی دهد. ایتالیا، قدرت استعماری سابق در لیبی، راه خود را می رود. فرانسوی ها و انگلیسی ها فعالانه در پی تغییر حکومت در لیبی هستند. آمریکا با احتیاط رفتار می کند.خطر انتفاضۀ چهارم از هر زمان دیگر بیشتر استدر این میان محور خطرناک تهران-دمشق-حزب الله- حماس قوی تر می شود، این محور نه تنها علاقه دارد به اختلاف چه در اردوگاه عربی و چه در اردوگاه غربی دامن بزند بلکه می خواهد هرگونه گرایش دمکراسی را در جهان عرب در نطفه خفه کند. (لینک ویدیویی از ناآرامی های سوریه)در صورت ادامۀ بحران در لیبی تهران می تواند به تسلیح اتمی خود ادامه دهد و سوریه قادر است برنامه های خود را برای بلعیدن کامل همسایه اش لبنان پی گیرد. خطر انتفاضۀ چهارم، با کارگردانی ایران و سوریه و با کمک حزب الله در شمال و حماس در جنوب اسرائیل بزرگ تر از همیشه است.جلوگیری از فاجعهاطلاعات جنبش زیرزمینی در ایران نشان می دهند که حکومت با شدت بیشتر با مخالفان برخورد می کند. شاهد این مدعا صدور حکم مرگ سکینۀ آشتیانی و تعقیب وکیلش است. یک مخالف ایرانی که ارتباطاتی با جنبش مقاومت دارد در صحبت با من هشدار داد ایران و سوریه به زودی بحرانی با اسرائیل راه خواهند انداخت. به گفتۀ وی هدف این است که اذهان را از مشکلات داخلی منحرف کنند و خشم توده های عرب را متوجه بحران فلسطینی- اسرائیل سازند که این آخرها چندان در رسانه های جمعی به آن پرداخته نشده است.دلیل اینکه ما چرا باید قیام های مردم را در دارا و دمشق که به قربانی های زیادی در این خشن ترین دیکتاتوری ها منجر شده جدی بگیریم این است که مانع شویم تا به ناگهان منجر به فاجعۀ واقعی شود.* از: لُرد وایدِنفِلد / در: دی ولتنویسنده ناشر و عضو مجلس اعیان انگلیس و سیاستمداری جهان وطن است.