کشور یکپارچه ایران و ملیت ایرانی:
کشورِ بی دفاعِ ما ایران که یادگارِ هزاران سال مُبارزه، دلاوری، جان فشانی و فداکاریِ نیاکانِ ماست، امروز همچون شُوالیه ای زخم خورده است که از اسبِ خویش نیز افتاده، بی پناه و بی سلاح نقشِ بر زمین شده و مورد حمله هر آدمکِ بی سر و پایی قرار می گیرد و توانایی دفاع از خود را ندارد.ایران زمین که مهد فرهنگ و تمدن دنیاست و هزاران هزار سال است که همچون دماوند حتی در بدترین شرایط استوار و مُحکم ایستاده و در برابر هر تهاجم و حمله خارجی به کمک مردمان دلاوری که در دامان پَرورانده مقاومت نموده است؛ امروز تمامیت ارضی اش از سویِ مُشتی آدمک فرومایه که ایران بدان ها هستی و هویت بخشیده، مورد تهدید و حمله قرار گرفته است.
ملت بزرگ ایران از اتحاد و همدلی و یکرنگی اقوام مختلفی همچون آذری ها، فارس ها، کُرد ها، لُر ها، بلوچ ها، عرب ها و عرب زبان ها، مازَنی ها و… تشکیل شده و این پنداری بسیار پوچ است اگر هر کدام از این قوم ها، برای خود اعلام استقلال کرده و خوستار جدایی از مامِ میهن باشند.
ایران زمین همچون گلستانی بزرگ و زیبا می ماند که هر یک از اقوامِ ایرانی، یک بخش از این بوستان را تشکیل می دهند؛ بنابراین ایران بدون وجود حتی یکی از این اقوام دیگر میهن ما نیست و هر یک از آن قوم های شریف نیز که از این مملکت جدا شوند، بسیار پوچ، بی ارزش و بی هویت خواهند گشت.
- تجزیه طلبان؛ مزدوران کوته فکر دولت های غربی:
عده ای انگشت شماری از افراد بی هویت و کم دانش، به دلیل داشتن عقده ها و گرفتاری ها و بیماری های ذهنی، گرد هم آمده اند و به نام آزادی خواهان و استقلال جویان، سر در آخور غرب کرده و با دریافت مبالغ هنگفت و تسلیحات نظامی، از تکه و پاره کردن ایران زمین سخن می گویند!
در ذهن های بیمار آن خودفروختگان ایران ستیز، تصویری موهوم از ایران نقش بسته: ایرانی که در آن فارس ها زندانیان سیاسی – عقیدتی نیستند، اعدام نمی شوند، کشته نمی شوند، فقیر و درمانده و محروم نیستند و در کمال خوشی و رفاه و آرامش زندگی می کنند در حالی که تمامی اقوام دیگر، در فلاکت و بیچارگی، دست و پا می زنند! به راستی حتی کودکان نیز می دانند که این تصویر از ایران، یک توهم بیمارگونه بیش نیست و ایران تحت حکومت ملایان، تبدیل به زندانی برای همه ایرانیان از هر قوم و با هر زبان و لهجه ای گشته است!
آن تجزیه طلبان خردباخته و بی دانشی که دلیل جدایی طلبی شان را فاشیسم فارس! می خوانند از اندک شعور، فَهم و انسانیت بی بهره اند؛ باید بدان ها گفت که ای خائنین! مگر در طی سه دهه گذشته، تنها کُرد ها، بلوچ ها و یا آذری ها بوده اند که به آن ها ظلم و ستم روا شده؟ مگر تمامی مردم ایران غرق در خوشبختی و رفاه و امنیت و آسایش بوده اند و فقط آن چند قوم بوده اند که در زجر و بد بختی و بینوایی دست و پا می زدند؟
هر ظلمی شده و هر ستمی که روا گشته، برای تمامی ملت ایران بوده و اینکه سنگدلی و جنایت حکومتِ اسلامی را به مامِ میهن ارتباط دهیم و ایران را گناهکار بدانیم و این سرزمین را به خاطر شرایط اسفناکِ موجود لعن کرده و تَرک گوییم، عینِ حماقت، نادانی و خیانت است.
حفاظت از تمامیت ارضی ایران در هر شرایطی، در اولویت قرار داشته و دارد و حفظ وجب به وجبِ این خاکِ پُر گوهر و گرانقدر وظیفه هر ایرانی با شرف و میهن دوستی با هر زبان و رنگ و لهجه ایست؛ تمامیت ارضی ایران خطِ قرمز مشخص تمامی ایرانیان با هر باور سیاسی و عقیده دینی است و وای بر حالِ مزدورانی که خیال خام تجزیه این سرزمین را در سَر های شان می پرورانند.
- ایران هرگز نمی میرد:
هیچکس منکر ظلمی که به اقوام ایرانی از سوی «حکومت اسلامی» روا داشته شده، نیست؛ هیچکس نمی تواند آسیب جدی که سیاست های ضد ایرانی «حکومت اسلامی» به فرهنگ و سنت های زیبای اقوام ایرانی وارد کرده را انکار کند، هیچ کس نمی تواند ادعا کند که کردها، بلوچ ها، آذری ها و… از سایر اقوام تحت فشار بیشتری نیستند اما اینجا یک پرسش پیش می آید و آن اینکه: آیا فارس ها در رفاه و آسایش کامل به سر می برند؟چرا نمی خواهیم باور کنیم که «حکومت اسلامی» دشمن مشترک همه ماست؟! هیچ ایرانی در سه دهه گذشته روی خوشی و آسایش را به خود ندیده است! هیچ کدام مان طعم آزادی و دموکراسی را نکشیده ایم، چرا با دیدگاه های قوم گرایانه و فاشیستی، می خواهیم این سرطان اسلامی را به یک قوم خاص، نسبت داده و آن گروه را تقصیرکار بدانیم؟
در طی هزاران سال گذشته هربار کشور عزیز ما ایران با حمله بیگانگان و اشغال ستمگران مواجه شده، به دلیل همدلی و اتحاد اقوام ایرانی، جان سالم به در برده و ظالمان را بیرون رانده و نجات پیدا کرده است! این اتحاد و مقاومت ملی بارها و بارها در تاریخ گوهربار کشورمان به چشم می خورد و ایران دوستی در رگ و پوست و استخوان ایرانیان، جریان دارد.
با توجه به آنچه گفته شد نتیجه می گیریم که ایرانیان یک دشمن واحد دارند و آن «حکومت اسلامی» است و یک هدف مشترک که آن «ایرانی آزاد، دموکرات و سکولار» است؛ ایرانی که در آن تمامی شهروندان با هر زبان و لهجه و گویشی، در برابر قانون از حقوق مساوی برخوردار باشند و هیچگونه تبعیضی در آن وجود نداشته باشد.
در این بین اگر عده ای طوق مزدوری غرب را بر گردن آویخته و خیال تجزیه ایران را در سر می پرورانند و وقیحانه از «فاشیسم فارس» سخن گفته و دیکتاتورهای ایران ستیزی چون خمینی و خامنه ای را دستاورد «فاشیسم فارس» می دانند و کورکورانه از سخنان پوچ و دروغین اربابان غربی خود پیروی می نمایند، باید بدانند که ایران هرگز نخواهد مرد و زمانی که کاسه صبرمان لبریز شود، ایران را به گورستان مزدوران ایران ستیز، تبدیل خواهیم نمود.
فضول محل
