من كه با دين عرب آميخته ام / كيش و آيين را به تازى باخته ام
من كه زرتشت كهن را داده ام / جاى آن قر آن تازى ديده ام
من كجا ايرانيم؟
من كه نامم نام تازى گشته است /گه غلام اين و گه آن گشته است
ميروم مشهد به پا بوس رضا / گرچه فردوسى همانجا خفته است
من كجا ايرانيم ؟
من كه تاج شاهيم چون رفته است / جاى آن عمامه بر سر رفته است
من كه جشنم جاى نوروز و سده / عيد فطر و عيد قربان گشته است
من كجا ايرانيم ؟
من كه بر گوشم چو روحم خسته است / زاهدى بانگ اذان را گفته است
بر سر هفت سين من هر نوبهار / جاى شهنامه چو تازينامه است
من كجا ايرانيم ؟
من كه از دستم زبانم رفته است / آن شكر شيرين نباتم رفته است
من كه از پارسى به فارسى تن دهم / چون عرب با واژه ام بيگانه است
من كجا ايرانيم ؟
من كه قلبم با عزا پر گشته است / با غم بيگانه دل آغشته است
من كه با اشك و غم و سينه زنى / شور و شادى از برم گم گشته است
من كجا ايرانيم ؟
من كه خرمدين ز يادم رفته است / مهر ميهن از روانم رفته است
گرچه از بانگ خروس تابانگ شب / حلق من الله اكبر گفته است
من كجا ايرانيم ؟
من كجا ايرانيم تا فتنه است / خاك ميهن در كف بيگانه است
من كجا ايرانيم تا ميهنم / اينچنين بى يار و ياور گشته است
من كجا ايرانيم ؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر