تریبون مجلس باید مردم می بود (که نیست!)
به تاریخ مشروطه که نگاه می کنیم.بزرگان و والا مقامانی را خواهیم دید که برای ساختن دموکراسی و مجلس سالها تلاش کردند. از ملاهای بی وطن مانند سید جمال اسد آبادی (معروف به افغانی) که بگذریم گروهی هم بودند که همراه با خواست روشنفکران به ایجاد رژیم مشروطه تن در دادند.هر چند که اختلافات مذهبیون و ملی گرایان از همان ژمان نشان داد که :«دین در دموکراسی نمی گنجد » و همان گونه که روغن و آب با هم مخلوط نمی شوند این دو را نمی توان با هم جمع زد. کاری که همسایه ترک نشین ما پس از مشروطه ایران کرد و دین را تنها به درون خانه ها محدود نمود.دین درباره عالم روحانی است و موضوعات ناملموس دین هرگز کمکی به انسانهای فانی نخواهد کرد.
مجلس اما قرار بود تریبون مردم باشد . اما در تمام مشروطیت تنها گاهی و برخی دوره ها نمایندگان حقیقی ملت وارد مجلس شدند و در اکثر دوره ها گروهی چاپلوس و نوکران شاه وانگلیس و یا روس بودند که کرسی های مجلس را پر می کردند.
مجلس چه وظیفه ای دارد؟
وظیفه اول مجلس قانونگذاری و کارشناسی برای شرح و ایجاد وظایف اجرایی دولت است. اما آیا مجلس در ۳۰ سال گذشته موفق بوده است؟. قوانینی که مجلس ایران در زمینه های مختلف تصویب کرده است چندان موفق نبوده است و بسیاری از مشکلات اقتصادی ایران امروز بخاطر قوانین اشتباه و غیر کارشناسی است. یارانه (سوبسید) های مختلف که از اول انقلاب ایران به بهانه های مختلف تصویب شده است یکی از معضلات اقتصاد ایران در دو ده گذشته است. معافیتهای مالیاتی برای گروههای مختلف وابسته به رژیم، غیر واقعی کردن نرخ گمرک و دامن زدن به قاچاق ، تصویب بودجه ها و وامهای غیر ضروری و از همه مهم تر بودجه های حماقت آمیز دوران احمدی نژاد تنها درسد کوچکی ازاشتباهات مجلس در قانون گذاری است.
علاوه بر فساد اقتصادی که مجلس می باید بر اساس قانون با آن مبارزه می کرد ، جنایات و آدم کشی گروههای وزارت اطلاعات ،موسوم به قتلهای زنجیره ای نشان داد که مجلس ایران یک ناظر پوشالی است و ایران دارای رژیمی دیکتاتوری می باشد که پوشش دموکراسی را به تن کرده.
حقیقتا وظیفه ی نا نوشته اما حقیقی مجلس چیزی نیست جز پاچه خواری و نوکری رهبر! این همان نظارت استصوابی است که تنها نوکران خامنه ای جنایتکار می توانند از پل “شورای نگهبان” عبور کنند.
مدرکهای تقلبی رؤسای کمیسیون اجتماعی و اقتصاد مجلس!
خبرگزاری دانشجویی “ایسنا” در بهمن گذشته با
اشاره به نطق حسن روحانی در میان روسای دانشگاه‌ها، دست به انتشار فهرستی
از “سواد دیپلماتیک” ۲۴ نماینده مجلس زد. از این عده ۸ نفر تحصیلات حوزوی
دارند! از میزان تحصیلات برخی از آنها هیچ اطلاعی در دست نیست.
خبرگزاری ایسنا درباره‌ی دو نفر از این لیست
نوشت: “در این فهرست البته افراد شناخته‌شده‌ای چون مهرداد بذرپاش وجود
دارند که توسط محمود احمدی‌نژاد به عنوان الگوی جوانان به جامعه رونمایی شد
و موضوع دکترای پر حرف و حدیث و ماجرای فوق لیسانس‌اش به ضرب‌المثل تبدیل
شد.
یا جواد کریمی قدوسی نماینده فرهیخته مشهد که طرحی علیه تیم مذاکره‌کننده اتمی نوشت و NPT را با اعتماد به نفس فراوان MPT خواند.” انتقاد از کم‌سوادی یا بی‌سوادی البته تنها به نمایندگان مجلس ختم نمی‌شود. گاه با بالا گرفتن اختلاف‌ها، جناح‌های رقیب درباره مدارک تحصیلی یکدیگر دست به افشاگری می‌زنند.
یا جواد کریمی قدوسی نماینده فرهیخته مشهد که طرحی علیه تیم مذاکره‌کننده اتمی نوشت و NPT را با اعتماد به نفس فراوان MPT خواند.” انتقاد از کم‌سوادی یا بی‌سوادی البته تنها به نمایندگان مجلس ختم نمی‌شود. گاه با بالا گرفتن اختلاف‌ها، جناح‌های رقیب درباره مدارک تحصیلی یکدیگر دست به افشاگری می‌زنند.
جنجال بر سر تقلبی بودن مدرک دکترای هادی
مقدسی، رئیس کمیسیون اجتماعی مجلس، یا تقلبی بودن مدرک تحصیلی ارسلان
فتحی‌پور، رئیس کمیسیون اقتصادی مجلس، از این نمونه‌اند. یکی از
جنجال‌برانگیزترین موارد نیز بر سر جعلی بودن مدرک تحصیلی علی کردان، وزیر
کشور محمود احمدی‌نژاد بود که حتی به رسانه‌های خارجی نیز راه یافت.(نقل از
کیهان نوین)
مجلس ایران چقدر سواد اقتصادی دارد و تنبان آقا چه می شود؟
در نمایندگی هرچند تنها سواد نمی تواند ملاک باشد و البته شوربختانه اصل میهن دوستی و شعور سیاسی را هرگز نمی توان در این نمایندگان دید، اما نکته ای که درباره نمایندگان فعلی ایران به چشم می خورد این است که تنها ۱۱ نفر آنها تحصیلات اقتصاد دارند! شکی نیست که بزرگترین وظیفه مجلس و دولت فعلی اول حفظ تنبان آقاست و دوم هم حفظ تنبان خود! اما حال که ایشان یک دست را از تنبان مبارک برداشته اند و آزاد است، مشخص نیست بر اساس کدام معیار و آگاهی و سواد توانسته اند وزیر علوم را که پرده از بورسیه های غیر قانونی برداشت را به چالش بیهوده بکشند. چالشی که در پایان هیچ حاصلی ندارد.هرچند ممکن است این وزیر کمی به تنبان آقا و آقازادگان نزدیک باشد و نمایندگان از ترس برملا شدن فساد آقایان و یا از ترس ایجاد مانع بر سر راه رانت گسترده اقتصادی و فساد میلیارد دلاری حاکم بر دوران احمدی نژاد که خود را به حق «دولت امام ژمان » می خواند، استیضاح کنند! دکتر فرجی دانا وزیر علوم جایش اینجا نیست چرا که رژیم ایران جای مدارک تقلبی و نوکران بی چون و چرای خامنه ای است.
در واقع خیمه شب بازی مجلس ایران چیزی نیست که بتوان بدان خندید. بیشتر باید به حال مردم ایران گریست که در فلاکت و فقر حاصل از مدیریت اشتباه ۳۶ سال رژیم فاسد، در حال سوختند.
امروز هم با آشکار شدن رشوه دولت سابق به وابستگان نمایندگان مجلس بصورت بورس تحصیلی و سفر فرنگ، کار را بجایی رسانید که خود متهمان به دریافت رشوه از وزیر علوم سابق، وزیر فعلی را که با شجاعت این فساد را اعلام کرده به چالش گرفتند. در واقع، وقتی بحث بورسیه مطرح شد، تنش بالا گرفت و گروهی از نمایندگان گفتند، وزیر باید برود!
آیا امیدی به اقتصاد ایران هست؟
با این اوضاع که دولت و مجلس مشغول گروکشی و زور آزمایی هستند، اقتصاد ایران که گوشت قربانی ۳۶ سال اخیر بوده است، دچار تنش دوباره خواهد شد.گروهی از دوستان ما می گویند که با ادامه مذاکرات امریکا و ایران و رفع تحریمها مشکلات اقتصادی ایران برطرف می شود. در حالیکه مشکل اقتصاد ایران تحریم نیست، مشکل فساد و حیف و میل بسیار بالاست.
وامهای میلیاردی به گروه کوچکی از آقایان پرداخت شده است و سالهاست که با قلدری ایشان، بانکها قدرت باز خواست وجوه اقساط را هم نداشته اند. از سوی دیگر مایه شرم نمایندگان مجلس است که حتی نام وابستگان ایشان(واحتمالا گروهی از خود نمایندگان) هم در لیست بدهکاران میلیاردی هست و ایشان از اعلام نام دزدان بیت المال بخاطر منافع شخصی جلوگیری کرده اند. با این نوع مدیریت مافیایی و دوگانگی برخورد با جرایم اقتصادی امیدی به بهبود اقتصاد ایران حتی در بلند مدت هم نیست، چه برسد به دوره ای کوتاه.
منبع:فضول محله
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر