روحانی در نیویورک به دنبال چیست؟

خبرهای داغ سیاسی

•  برای مثال اگر امروز نیروهای شبه نظامی نزدیک به ایران می توانند به سفارت آمریکا در عراق حمله کرده و یا کشتی های نفتکش سعودی را در باب المندب هدف گیرند، این واهمه ایجاد شده که فردا نیز می توانند

با نزدیک شدن تاریخ اجرای تحریم های نفتی علیه ایران در چهارم ماه نوامبر و تهدیدی که متوجه اقتصاد ایران خواهد کرد، برخی حضور رییس جمهور ایران در مجمع عمومی سازمان ملل در ۲۵ سپتامبر را فرصتی برای ایران می دادند تا شاید رییس جمهور آمریکا تصمیمش را تغییر داده و تحریم ها را عملی نکند. بعضی دیگر نیز خوشبین نیستند که حضور هیات جمهوری اسلامی منفعتی برای این کشور داشته باشد در حالی که بدیهی است که رییس جمهور آمریکا تصمیم دارد که مداخلات ایران در منطقه را به صورت برجسته در نطق روز افتتاحیه خود در مقابل مجمع عمومی مطرح کند. 

در تهران، روحانیون در قدرت مشغول نوش سخانی مقابله جویانه رییس جمهور ایران هستند که بتواند در بعد از ظهر ۲۵ سپتامبر در سازمان ملل متحد در پاسخ به آنچه که ترامپ خواهد گفت، قرائت کند. در روزهای اخیر، از زمانی که سفارت آمریکا در بغداد و سرکنسولگری این کشور در نزدیکی فرودگاه بصره مورد حمله گروه های شبه نظامی با خمپاره قرار گرفته، آمریکا، ایران را مسئول دانسته و هشدار داده است که در صورت تکرار آن را تلافی خواهد کرد. در واشنگ، سناتورهای جمهوری خواه مشغول تصویب لایحه ای هستند که بتوانند با نفوذ در حال افزایش ایران در عراق مقابله کنند 

به این دلیل که حملات اخیر در عراق آنها را نگران کرده است، به خصوص با توجه به شبه نظامیانی که از سوی ایران تجهیز و اداره می شوند؛ موضوعی که یکی از نمایندگان سنا به آن اشاره کرد. این لایحه سنای آمریکا در نظر دارد که تحریم هایی را که با تروریسم در ارتباط است بر روی گروه های شبه نظامی نزدیک به ایران وضع کند و این تصمیم نیاز به آن دارد که ابتدا وزیر خارجه آمریکا فهرست گروه های مسلحی را که از طرف ایران به آنها کمک می رسد و یا در ارتباط با سپاه پاسداران جمهوری اسلامی هستند، منتشر کند.

 تنها شخصیت کاریزماتیک در نظام سیاسی ایران، آقای محمد جواد ظریف که می توانست در دوران پس از توافق هسته ای به موضوعات منطقه ای بیشتر بپردازد و روابط خود با کشورهای عرب را بهبود ببخشد این فرصت را از دست داد. آقای ظریف برای همسایگان دیگر جلوه و اعتبار پیشین را ندارد که بخواهد با وساطت آنها جلوی تحریم های ترامپ را بگیرد و یا تضمین هایی را جهت امنیت مراکز دیپلماتیک آنها در کشورهای زیر نفوذ ایران وعده دهد و یا از تنش ها در عراق و یمن 

بکاهد.

 برای مثال اگر امروز نیروهای شبه نظامی نزدیک به ایران می توانند به سفارت آمریکا در عراق حمله کرده و یا کشتی های نفتکش سعودی را در باب المندب هدف گیرند، این واهمه ایجاد شده که فردا نیز می توانند برای نمونه اگر سیستم بانکی که آلمان برای انجام مبادلات ارزی با ایران وعده داده است به کار نیافتد و یا فرانسه بار دیگر موضوع مذاکرات درباره برنامه موشک های بالستیک ایران را مطرح کند، این خشم تهدیدی برای امنیت مراکز دیپلماتیک آنها باشد. مردم ایران و جامعه بین الملل آیا از سوی حکومت ایران به گروگان گرفته شده و این گروگان ها به وسیله شبه نظامیان داخلی و خارجی زیر مراقبت اند؟ بخش دیگری از این داستان در سوریه می گذرد، جایی که حکومت ایران به صورتی عمیق درگیر است و هرگونه واکنش و حمله نظامی ارتش سوریه و یا عملیات نظامی روسیه در ادلب بدون حساب کردن بر روی گروه های ایرانی و وابستگان به آنها که پیاده نظام کمکی ارتش سوریه هستند، ممکن نخواهد بود. 

تنها چیزی که سیاستمداران ایرانی به آن نیاز ندارند، درشرایطی که عازم نیویورک هستند و نیاز به حمایت جامعه بین الملل دارند، بالا گرف خشونت ها در سوریه و جلب توجه افکار عمومی و جامعه بین الملل به موضوع سوریه و دخالت و درگیر بودن ایران در آن است. مطمئن هستم که به خاطر نشست در پیش روی سازمان ملل این فرصت به مردم ادلب داده می شود که طرف های درگیر، تصمیم به مذاکره و دیپلماسی با گروه های مسلح و شورشی داخل شهر را فعلا به جنگ ترجیح دهند. آقای روحانی به سازمان ملل می رود تا از جامعه بین الملل بخواهد که علیه تحریم های ترامپ جانب ایران را بگیرند و این جانب بایستی ثابت کند که ایران درگیر مداخله در منطقه نیست.

ایران اینترنشنال